18 Prospekcja archeologiczna mikroregionu Musti

Region Musti, wielokrotnie opisywany w pracach średniowiecznych i współczesnych geografów, podróżników i geodetów, od końca XIX wieku stanowi przedmiot zainteresowania odkrywców i geografów. Działania koncentrowały się na identyfikacji widocznych na powierzchni starożytnych pozostałości i ruin, głównie rzymskich, późnoantycznych i średniowiecznych stanowisk archeologicznych. W 2021 roku rozpoczęliśmy metodyczne badania regionu w celu zbadania jego pozostałego potencjału archeologicznego i oceny stanu zachowania, a także zidentyfikowania wszelkich zagrożeń, które mogłyby naruszyć integralność pozostałości, stanowisk i odległych obszarów archeologicznych. Ponadto, aby zrozumieć wielorakie relacje między miastem Musti a jego wiejskim zapleczem.

Główne stanowiska archeologiczne zidentyfikowane i zinwentaryzowane w regionie Musti to osady wiejskie, gospodarstwa rolne i szeroka gama budynków o różnej typologii i funkcji, pochodzących zazwyczaj z okresu rzymskiego i bizantyjskiego. Były one niegdyś zamieszkane przez heterogeniczną ludność wiejską, w tym rolników i rzemieślników, którzy zaopatrywali miasto Musti w żywność, produkty rolne i inne elementy niezbędne do życia. Nasze analityczne i syntetyczne podejście polega na dokumentowaniu wszystkich zebranych danych przy użyciu nowych technologii i metod terenowych, Mobile GIS. Wykorzystujemy smartfony wyposażone w aplikacje GIS do lokalizowania, opisywania i fotografowania pozostałości i obiektów widocznych na powierzchni stanowisk, z których część pochodzi z okresu numidyjskiego.

Liczne badania powierzchniowe pozwoliły nam również odkryć i zrozumieć fascynujące elementy złożonej historii wiejskiego krajobrazu Musti, metod zagospodarowania terenu, działalności wiejskiej oraz sposobów integracji ludności w dość heterogenicznym krajobrazie. Odkrycia te, z których część nigdy wcześniej nie została dokonana, mogą otworzyć nowe perspektywy dla przyszłych badań nad archeologią wiejską, osadnictwem i dynamiką terytoriów w starożytności, w północnej części Wyżyny Tell, a nawet w Afryce prokonsularnej.